AUTORSKI PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA ANGIELSKIEGO
„ZABAWY Z ANGIELSKIM”
Opracowanie:
Małgorzata Strażewska
SPIS TREŚCI:
1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE
1.1 Wprowadzenie
1.2 Założenia programu
1.3 Metryczka
2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO
2.1 Odbiorcy Programu
2.2 Nauczyciele korzystający z programu
2.3 Inni odbiorcy programu
3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO
3.1 Warunki lokalowo – organizacyjne
3.2 Wyposażenie sali w środki techniczne
3.3 Czas realizacji programu
3.4 Liczebność grupy
4. CELE NAUCZANIA
4.1 WYMAGANIA OGÓLNE
4.2 CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE
4. 1 Zgodnie z założeniami programu dziecko
4.2 Sprawności komunikacyjno- językowe
4.3 Sprawność słuchania
4.4 Sprawności praktyczne
4.5 Wychowawcze
5. TREŚCI NAUCZANIA
5. 1 Materiał leksykalny
5.2 Sytuacje i funkcje komunikacyjne
5.3 Struktury i kategorie gramatyczne
6. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
6.1 Metody nauczania
6.2 Techniki nauczania
6.3 Formy pracy
6.4 Materiał i środki dydaktyczne
7. SPRAWDZANIE POSTĘPÓW W NAUCE I OCENIANIE
7.1 Metody sprawdzania postępów dzieci
7.2 Opis umiejętności osiągniętych przez dziecko semestralnie
8. EWALUACJA PROGRAMU
1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE
1.1 Wprowadzenie
Efektywne nauczanie języków obcych wśród dzieci w wieku przedszkolnym stało się priorytetem edukacyjnym nowoczesnych społeczeństw Europy oraz świata. W ostatnich latach, zgodnie z zaleceniami Rady Europy oraz Komisji Europejskiej – instytucji zajmujących się budowaniem wspólnej polityki językowej – wiele państw w Europie obniżyło wiek rozpoczynania obowiązkowej nauki pierwszego języka obcego. W coraz większej liczbie krajów nauka ta rozpoczyna się już w przedszkolu.
Liczne badania naukowe wskazują, że tylko dzieci w wieku przedszkolnym w stanie rozwinąć pełną kompetencję w zakresie wymowy, a także używać języka obcego płynnie, bez obcego akcentu. Ponadto:
-plastyczność umysłu dzieci w młodszym wieku szkolnym sprawia, że przyswajanie języka obcego staje się bardziej zbliżone do nauki języka ojczystego
-dzieci w wieku przedszkolnym są w trakcie nauki języka ojczystego, zaś nauka języka obcego jest korzystna, gdyż podnosi dziecięcą świadomość językową oraz wpływa korzystnie na rozwój obu półkul mózgowych.
-młodsze dzieci lepiej radzą sobie z opanowaniem systemu fonologicznego języka obcego ponieważ ich aparat mowy jest jeszcze elastyczny, prawdopodobne więc jest, że przyswoją naturalną obcojęzyczną wymowę i intonację, co z kolei wpływa bardzo pozytywnie na umiejętność rozumienia ze słuchu.
-wczesny intensywny kontakt dziecka z językiem obcym wpływa pozytywnie na jego rozwój poznawczy i rozwój myślenia.
MEN, wydając rozporządzenie z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. 2014, poz. 803), usankcjonowało prawnie obowiązkową naukę języka obcego dzieci korzystających z wychowania przedszkolnego. Od 2017 obowiązek nauki języka obcego obowiązuje wszystkie dzieci przedszkolne.
1.2 Założenia programu
Program przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym 5-6 lat, które dopiero
rozpoczynają swoją przygodę z językiem angielskim. Celem programu jest umożliwienie dzieciom nawiązania komunikacji werbalnej poprzez uczestnictwo w zabawach słowno
– ruchowych , zaś tematy oraz materiały do nauczania związane są zawsze z otaczającą dziecko rzeczywistością.
1.3 Metryczka
Tytuł: „Zabawy z angielskim”
Przedmiot: język angielski
Etap nauki: wychowanie przedszkolne
Ilość godzin: dwa 30-minutowe spotkania w tygodniu
Autor : Małgorzata Strażewska
Małgorzata Strażewska wychowawca w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie, absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego, kierunek edukacja wczesnoszkolna. Złożony egzamin z języka angielskiego Pearson CEF B2
2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO
2.1 Odbiorcy Programu
Program został przygotowany dla dzieci 5-6 letnich do realizacji w trakcie zajęć, prowadzonych w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie .
2.2 Nauczyciele korzystający z programu
Z programu korzystają nauczyciele zatrudnieni w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie . Osoba przygotowująca program opracowała rozkład materiału ,dobór odpowiednich materiałów , technik i metod pracy.
2.3 Inni odbiorcy programu :
Rodzice dzieci z grupy ,dyrekcja, nauczyciele .
3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO
3.1 Warunki lokalowo – organizacyjne
Program jest realizowany w sali przedszkolnej wyposażonej w ławki i krzesła oraz w część przeznaczoną do zabaw ruchowych gdzie jest możliwość ekspozycji prac dzieci, miejsce na zabawę i taniec przy muzyce .
3.2 Wyposażenie sali w środki techniczne
Sala przedszkolna wyposażona jest w środki techniczne takie jak: sprzęt multimedialny, nożyczki, papier, klej, ołówki, kredki oraz odpowiednie miejsce do zabawy .
3.3 Czas realizacji programu
Program przewidziany jest na dwa spotkania w tygodniu. Długość poszczególnych zajęć wynosi 30 minut .
3.4 Liczebność grupy
Liczba dzieci uczestnicząca w zajęciach dostosowana będzie do liczebności dzieci przybyłych .
4. CELE NAUCZANIA
4.1 WYMAGANIA OGÓLNE
Aby nauka języka angielskiego na tym etapie edukacyjnym była efektywna, powinna być zintegrowana z programem realizowanym w przedszkolu. Program „Zabawy z angielskim” powstał z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i zgodny jest z podstawa programową wychowania przedszkolnego. Uwzględniając aktualne i przyszłe potrzeby językowe i wychowawcze dziecka pięcioletniego i sześcioletniego program wyróżnia takie cele jak:
– Kształcenie podstawowych kompetencji komunikacyjnych (uczenie się struktur, konstrukcji zdaniowych);
– Umożliwienie dzieciom osłuchanie się z językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym nowożytnym w toku różnych zajęć i zabaw;
– Tworzenie sytuacji doskonalących pamięć ;
– Budzenie zaciekawienia językiem angielskim poprzez osłuchanie dzieci z tym językiem;
– Pogłębianie wiedzy o otaczającym świecie poprzez zainteresowanie kulturą i obyczajami krajów anglojęzycznych;
– Rozwijanie postawy akceptacji, tolerancji wobec innych kultur;
– Rozwijanie sylwetki społecznej dziecka, uczucia przyjaźni i tolerancji w trakcie gier, zabaw i pracy w grupach;
– Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę
i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.
4.2 CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE
Podstawa programowa wyraźnie określa jakie sfery powinniśmy wspierać u dzieci uczących się języka obcego na etapie przedszkolnym. Zgodnie z jej założeniami, rozpoczynając już od etapu przedszkolnego, dziecko powinno przyswajać język w sposób naturalny. Nauka języka obcego wśród dzieci najmłodszych powinna odbywać się poprzez zabawy muzyczne, ruchowe czy teatralne; dziecko powinno rozumieć i reagować na proste polecenia; śpiewać piosenki i recytować wierszyki, a także rozumieć sens krótkich historyjek i opowiadań.
4. 1 Zgodnie z założeniami programu dziecko :– będzie potrafiło przedstawić się w języku angielskim,
– będzie brało udział w zabawach muzyczno- ruchowych,
– będzie reagować ruchem i gestem na proste zwroty kierowane w języku angielskim
– będzie znało słówka z wybranego zakresu tematycznego,
– nabędzie sprawności w rozumieniu , słuchaniu języka obcego a co za tym idzie w dalszej kolejności w mówieniu w tym języku.
4.2 Sprawności komunikacyjno- językowe– rozumienie podstawowych poleceń w języku angielskim,
– recytowanie tekstów piosenek i rymowanek,
– inscenizowanie ruchem treści piosenek i rymowanek,
– poznawanie podstawowego słownictwa,
– odgrywanie krótkich scenek sytuacyjnych,
– odpowiadanie krótkimi wyrazami i zdaniami na proste pytania kierowane w języku angielskim,
– osłuchanie się z brzmieniem języka,
4.3 Sprawność słuchania
– reagowanie na proste polecenia kierowane w języku angielskim,
– uwrażliwienie na język angielski,
– rozpoznawanie poznanych słów, wierszyków i piosenek,
– rozumienie treści krótkich nagrań scenek sytuacyjnych i dialogów,
4.4 Sprawności praktyczne
– kształcenie umiejętności koncentracji,
– kształcenie spostrzegawczości,
– kształcenie koordynacji wzrokowo- ruchowej,
– rozwój umiejętności językowych,
– rozbudzanie zainteresowań językiem obcym nowożytnym,
4.5 Wychowawcze :
– rozwijanie motywacji do nauki języka angielskiego,
– wprowadzanie miłej i przyjaznej atmosfery podczas zajęć,
– rozbudzanie poczucia przynależności do grupy przedszkolnej.
5. TREŚCI NAUCZANIA
Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego nie precyzuje zakresu wiedzy
i umiejętności językowych, jakie dzieci powinny opanować przed rozpoczęciem nauki języka obcego w szkole. Nacisk położony jest natomiast na „rozbudzanie ich świadomości językowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych w dalszych etapach edukacyjnych”. Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym powinno być włączone w różne działania realizowane w ramach programu wychowania przedszkolnego i powinno odbywać się przede wszystkim w formie zabawy.
5. 1 Materiał leksykalny:
– Witamy się i przedstawiamy po angielsku.
Hello!, Good morning, Hi!, I am……., What’s your name?, How are you?, I’m fine, thank you. Goodbye.
– Części ciała
head, shoulders, eyes, ears, nose, mouth, knees
– Kolory
yellow, red, blue, green, pink, black, white, orange
– Liczby 1-10
– Rodzina
mummy, daddy, sister, brother, grandpa, grandma, me
– Emocje
sad, happy, angry, hungry
– Zabawki
doll, ball, car, train, blocks, car, teddy bear
– Owoce
apple, pear, plum, banana, orange, grapes,
– Warzywa
carrot, onion, bean, pepper, tomato, potato
– Zwierzęta zamieszkujące farmę
pig, duck, horse, cat, dog, rabbit, chicken, cow, rooster
– W Zoo
lion, monkey; giraffe, hippo, zebra, snake
– Pojazdy
car, bus, train, bike, plane, ship
– Pomieszczenia w domu
kitchen, living room, bedroom, bathroom,
– Przedmioty szkolne
pen, pencil, pencil-case, book, ruler, rubber, board
– Pory roku
spring, summer, autumn, winter
– Nazwy potraw
cake, french fries, ham, bread, butter, chocolate, tea, coffee, juice
– Ubrania
dress, skirt, shirt, shoes, t-shirt, pants,
– Kształy
circle, triangle, square, star
– Kosmos
space, alian, rocket, sun, star, moon
– Boże Narodzenie, Wielkanoc.
Christmas tree, presents, balls, snowman, candles, star, sweets, Santa Claus
Easter Bunny, Easter eggs, Easter basket
– Dzień mamy
Mother’s day, gift, flower, heart
– Pod wodą
shark, fish, snail, octopus
– Wakacje
mountain, lake, sea, forest
– Ćwiczenia ruchowe TPR- wydawanie poleceń i reagowanie na nie.
Touch your…… Open your ….. Jump ……
Point to……. Close your …… Count to …..
Draw… Say……… Turn ……….
5.2 Sytuacje i funkcje komunikacyjne
Nauczane zwroty i funkcje komunikacyjne obejmują głównie słówka z obszarów.
– witanie się; hello ,good morning, see you, good bye
– przedstawianie siebie i innych; I am….
– wyrażanie swoich upodobań i zainteresowań- I like it
– przedstawianie swoich umiejętności- I can jump
– opisywanie wyglądu i cech osób- nice, big, small
– przedstawianie swojej rodziny- mam ,dad
– opisywanie cech przedmiotów (wielkość, kolor, kształt) It’s big , it’s small
– określanie posiadania i przynależności – I have a doll
– nazywanie i opisywanie zabawek, przyborów szkolnych: red car
– nazywanie i opisywanie zwierząt- It’s a cat.
– nazywanie produktów żywnościowych i posiłków – I like
– opisywanie codziennych czynności- I can run
– nazywanie pomieszczeń w domu : Let’s go to the kitchen
– opisywanie położenia sprzętów w pomieszczeniach; It’s on the table
– opisywanie pogody; It’s windy
– nazywanie ubioru; socks, skirt, dress
– nazywanie instytucji i środków transportu; train ,car, bus
– nazywanie i opisywanie świąt i zwyczajów; składanie życzeń świątecznych okolicznościowych Happy Easter., Merry Christmas.
– Wykonywanie i wydawanie prostych poleceń : Come and look!
5.3 Struktury i kategorie gramatyczne
– Czasowniki: be – have got – can
– Tryb rozkazujący
– czas Present Simple
– czynności codzienne
– czas Present Continuous
– Rzeczowniki: nazwy własne
– Liczba pojedyncza
– Liczba mnoga regularna
– Przymiotniki: kolory, wiek, rozmiar
– przymiotnik dzierżawczy: my, your (his, her)
– Liczebniki: 1-10
– Zaimki: – osobowe: I, you, she, he, it, we, they
– wskazujące: this, that
– pytajne: what, who, where, when, how
– Przyimki: in, on, under
6. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
Ze względu na ograniczoną koncentrację oraz dużą potrzebę ruchu, dzieci w wieku przedszkolnym uczą się inaczej niż starsze . Organizując proces nauczania języka obcego warto wybierać te działania, które zainteresują je całościowo poprzez taniec, podskoki, interakcję z rówieśnikiem. Szczególnie ważną motywację dla dziecka stanowią materiały dydaktyczne stosowane przez nauczyciela. Zastosowane działania i środki powinny zatem charakteryzować się atrakcyjnością i różnorodnością, wielokrotnością powtórzeń, odwoływać się do tego, co dziecku bliskie, zaspakajać naturalną ciekawość i potrzebę bezpieczeństwa, dawać możliwość bycia zauważonym.
6.1 METODY NAUCZANIA
Metoda komunikacyjna (Communicative approach)
Głównym celem jest stwarzanie sytuacji zachęcających do komunikowania się w języku obcym. Materiał nauczania prezentowany będzie w odniesieniu do sytuacji, wspomagając rozumienie pomocami wizualnymi. Celem nauki jest skuteczne porozumiewanie się. Techniki wykorzystywane w tej metodzie to: odgrywanie ról, dialogi, gry, zabawy i zgadywanki. Dziecko uczy się wyrazów i zwrotów, służące do porozumiewania się w języku obcym .
Metoda naturalna (Natural method)
Podczas realizacji tej metody nauczyciel komunikuje się z dziećmi w języku obcym wspomagając rozumienie gestem, mimiką, realiami, powtarzając swą wypowiedź w różny sposób, opisując czynności swoje i uczniów w sposób przypominający komunikowanie się w języku ojczystym rodziców czy opiekunów z dzieckiem, które jeszcze nie mówi. Najważniejszym celem jest w tej metodzie rozumienie ze słuchu. Techniki wykorzystywane w ramach tej metody to opisywanie osób i rzeczy, opowiadanie historyjek, rozmowa, gry
i zabawy, rozwiązywanie problemów.
Metoda audiolingwalna (audio-lingual method)
Celem tej metody jest opanowanie słuchania i mówienia w języku obcym przez wyrobienie nawyków językowych. Odbywa się to w sposób mechaniczny w drodze wielokrotnego powtarzania. Nie zachęcamy je do samodzielnego tworzenia wypowiedzi. W celu uniknięcia błędów językowych powtarzają jedynie pamięciowo wyuczone wypowiedzi. Dzieci ćwiczą poprzez śpiewanie piosenek, uczenie się rymowanek i odgrywanie scenek.
Total Physical Response
Wydając polecenie po raz pierwszy należy modelować oczekiwane zachowanie. Proste polecenia są powtarzane będą tak długo, aż dzieci zapamiętają, w jaki sposób mają na nie reagować. W kolejnym etapie nauczyciel wydaje te same polecenia w odmiennej kolejności. W metodzie tej wymagamy powtarzania poleceń.
6.2 TECHNIKI NAUCZANIA
Odpowiedni dobór techniki jest gwarancją właściwego przebiegu nauczania. Większość zaplanowanych do realizacji technik jest znana nauczycielom języka jak i nauczycielom wychowania przedszkolnego i może ulegać niemalże nieograniczonym modyfikacjom. Szerzej zostaną omówione jedynie te, które będą wyróżnikiem tego właśnie programu.
Gry i zabawy językowe– nauka poprzez zabawę
– Bingo obrazkowe- Jest to gra z użyciem 9 ilustracji, takich samych dla każdego dziecka. Nauczyciel wymienia kolejno przedmioty znajdujące się na ilustracji, zaś dziecko odwraca właściwy kartonik. W chwili, gdy dziecko odwróci 3 obrazki znajdujące się w rzędzie pionowym, poziomym lub po skosie, woła głośno: BINGO!
– Domino obrazkowe- Zabawy prawda- fałsz: true/false, yes/no
Nauczyciel prawidłowo lub błędnie nazywa wskazywane przedmioty. Dzieci oceniają poprawność wypowiedzi używając słów yes/no, true/false.
– Zapamiętywanie kolejności przedmiotów
– Odgadywanie nazwy ukrytego obrazka
– Rozpoznawanie przedmiotów ukrytych w woreczku
– Głuchy telefon
– Zgadnij o czym myślę
Nauczyciel opisuje za pomocą znanych grupie słów oraz gestów wybrany przedmiot, dzieci odgadują, o której rzeczy rzecz mowa
– „What’s missing”
Nauczyciel przygotowuje kartoniki przedstawiające wprowadzane słownictwo. Dziecko zamyka oczy, natomiast nauczyciel chowa jeden z obrazków. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, którego obrazka brakuje.
– Odd man out
Nauczyciel prezentuje trzy przedmioty lub rysunki, z których dwa należą do tej samej kategorii, a trzeci do innej. Dzieci oceniają, który z nich nie pasuje do reszty.
– Simon says
Nauczyciel wydaje polecenia znane z wcześniejszej nauki. Dzieci wykonują je tylko wtedy, gdy są poprzedzone zwrotem Simon says.
– Zabawa w kolory z użyciem piłki
Nauczyciel ustala z dziećmi, jaki kolor uniemożliwia złapanie piłki. Prowadzący (może być nim także dziecka) wypowiada nazwę koloru, a dziecko łapie piłkę, o ile nie jest to zakazany kolor i powtarza jego nazwę.
– Zamiana miejsca
Dzieci otrzymują obrazki i siadają w kole. Nauczyciel wypowiada dwa wybrane słowa,
a dzieci, którym zostały one przypisane, zamieniają się miejscami.
– Gra w karty. Dzieci otrzymują po kilka kart z wymieszanego zestawu par kart obrazkowych. Jedna karta nie ma pary. Uczestnicy gry starają się zebrać jak najwięcej par, ciągnąc od siebie po kolei po jednej karcie i nie pozostać z kartą bez pary (zasada gry w ,, Piotrusia”). Jeżeli gracz zdobędzie kartę do pary zatrzymuje ją po uprzednim podaniu nazwy przedmiotu przedstawionego na obrazku.
Nauka poprzez piosenkę i rymowankę
Techniki te pomagają doskonalić pamięć mechaniczną i pozwalają na wprowadzenie struktury gramatycznej i słownictwa przewidzianego na dane zajęcia. Piosenki i rymowanki są bardzo atrakcyjną formą dla wszystkich dzieci i przyczyniają się do zapamiętywania całych zwrotów, które później posłużą w procesie komunikacji oraz będą bazą do ćwiczeń dramowych. Towarzyszy im zazwyczaj ruch, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie.
Nauka poprzez działanie
Na każdych zajęciach dzieci wykonują czynności organizacyjne, prace zaplanowane jako utrwalające i systematyzujące poznany materiał, pracują w grupach. Każda aktywność, taka jak wycinanie, malowanie, klejenie, lepienie czy kolorowanie pod dyktando lub według inwencji dziecka, odgrywanie ról, zabawy kukiełkami i prace projektowe, stwarza idealną sytuację do wprowadzenia i stosowania Social language i Classroom Language. Pojawia się bowiem autentyczna potrzeba i uzasadnienie użycia języka.
Oprócz walorów dydaktycznych opisywana technika ma również aspekt wychowawczy. Wdraża zasady współdziałania, pomagania sobie wzajemnie, wykazywania troski o innych, przez co pomaga w realizacji celów kształcenia ogólnego, jakim jest kształcenie poprawnych kontaktów z rówieśnikami.
6.3 FORMY PRACY
Formy pracy stosowane na zajęciach języka angielskiego w grupie pięciolatków
i sześciolatków nie różnią się znacząco od wprowadzanych przez nauczyciela wychowania przedszkolnego. Zakładamy, że dziecko z grupie zerowej postrzega zajęcia angielskiego jako urozmaicenie dnia spędzanego w przedszkolu. Stąd też na początkowym etapie nauki wprowadzamy:
– wypowiedzi chóralne,
– wypowiedzi indywidualne
– zabawę indywidualną.
– pracę w zespole
6.4 MATERIAŁY I ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Niniejszy program realizowany będzie bez zastosowania podręcznika.
Środki dydaktyczne wspomagające realizację programu:
– kartoniki obrazkowe– flashcards:
– domina obrazkowe
– plansze do binga obrazkowego
– piłki
– historyjki obrazkowe
– karty pracy przygotowane przez nauczyciela
– materiały audio- wizualne
– gry planszowe
– instrumenty muzyczne
7. SPRAWDZANIE POSTĘPÓW W NAUCE I OCENIANIE
7.1 Metody sprawdzania postępów dzieci
W celu stwierdzenia postępów dziecka w nauce języka obcego oraz systematycznej kontroli zachowań językowych werbalnych i niewerbalnych dziecka. należy systematycznie monitorować postępy dziecka .Kontrola i ocena postępów edukacyjnych dziecka wskazywać będzie zarówno nauczycielowi oraz dziecku co zrobiło dobrze i ile potrafi ,co się nauczyło.
Podczas zajęć dzieci w przedszkolu nagradzane będą systematycznie pochwałą na forum grupy, stempelkami czy naklejkami.
Wyniki monitorowania będą przedstawiane zarówno w formie ustnej jak i w formie pisemnej dwa razy w roku.
7.2 Opis umiejętności osiągniętych przez dziecko semestralnie .
Umiejętność dziecka Stopień opanowanie trudności
Bardzo dobrze dobrze słabo Bardzo słabo
Rozumie polecenia nauczyciela
Rozumie wypowiedzi kolegów
Umie posługiwać się liczebnikami głównymi od 1- 10
Bierze aktywny udział w zajęciach
Śpiewa piosenki
i recytuje rymowanki
Uczestniczy w pracach językowo- plastycznych
8. EWALUACJA PROGRAMU
– Widoczne dokonania edukacyjne – osiągnięcia sukcesy i porażki.
– Obserwacja postępów dzieci na zajęciach. Umiejętności skupiania uwagi, zapamiętywania, wykonywania poleceń na określony temat, a także współdziałania
w zespołach.
– Analiza prac dziecięcych ,nie tylko plastycznych .
– Wywiad z rodzicami dzieci na temat zdobytej wiedzy